Τα plug-in υβριδικά είναι εξαιρετικά από κάθε άποψη. Μέχρι τα πρώτα 100 χιλιόμετρα και αρκεί η μπαταρία τους να είναι πλήρως φορτισμένη!
To γεγονός πως οι κατασκευαστές ρίχνουν συνέχεια νέα PHEV στην αγορά δεν σημαίνει πως έχουν και μέλλον αφού στην πράξη δεν έχουν και πολύ μέλλον. Και αυτό επειδή από χρονιά σε χρονιά θα εκτοπίζονται από πιο αποδοτικά και βελτιωμένα σε αυτονομία ηλεκτρικά BEV και κουβαλώντας πάντοτε ένα κοινό παρονομαστή λόγω της πολύπλοκής κατασκευής τους (έχουν τα υπέρ και τα κατά ενός συμβατικού και ενός ηλεκτρικού, όλα μαζί σε ένα): είναι ακριβά και πλεονεκτούν μόνο στην θεωρία και στην εταιρική χρήση, ενώ κάθε άλλο παρά ωφελούν το περιβάλλον.
Τώρα, σίγουρα θα έχετε διαβάσει ή θα έχετε ακούσει για μαγικά νούμερα όπως το ότι π.χ. ένα PHEV: α) καταναλώνει μόλις 1,6 λίτρα/100 χλμ. και β) εκπέμπει μόλις 35 γρ. CO2. Έχουμε, λοιπόν και λέμε:
α) η κατανάλωση αυτή ισχύει μόνο εφόσον η μπαταρία είναι γεμάτη και μόνο για τα πρώτα 100 χιλιόμετρα. Από εκεί και πέρα ένα PHEV λειτουργεί ως ένα κανονικό υβριδικό και με πολλαπλάσια κατανάλωση καυσίμου. Συν του ότι κουβαλά και το βάρος της μπαταρίας.
β) η εκπομπή αυτή ισχύει μόνο για τα πρώτα 100 χιλιόμετρα και είναι πλασματική για όλο το υπόλοιπη της αυτονομίας του αυτοκινήτου. Αυτός θα είναι και ένας σημαντικός λόγος που ίσως η Ε.Ε. αναθεωρήσει την εκπομπή CO2 για τα PHEV και μετά τις καταγγελίες πολλών περιβαλλοντικών ενώσεων.
Σε αυτό που καταλήγει κανείς είναι πως το βασικό πλεονέκτημα των PHEV ισχύει μόνο για τα πρώτα 100 χιλιόμετρα της χρήσης τους. Έρευνες έχουν δείξει πως οι χρήστες αυτού του τύπου οχημάτων δεν μπαίνουν στην διαδικασία να φορτίζουν τακτικά την μπαταρία, όπως αναγκαστικά κάνει ένας χρήστης ενός BEV (ηλεκτρικό μόνο με μπαταρία).
Και για αυτό το λόγο πληθαίνουν οι φωνές που θέλουν τα PHEV κάποια στιγμή να μην συνεχίζουν να απολαμβάνουν τις φορολογικές απαλλαγές. Χαρακτηριστικό είναι πως στις επιδοτήσεις που δίνονται σε αρκετές χώρες (όπως και στην δική μας) σωστά δεν περιλαμβάνονται τα PHEV. Αν συμβεί αυτό τότε θα σημάνει η ταφόπλακα των PHEV των οποίων οι πωλήσεις βασίζονται στο leasing και στην εταιρική χρήση με μηδενική φορολογική επιβάρυνση για τον χρήστη.
Στην πράξη, τα plug-in υβριδικά με την χαμηλότερη τιμολογιακά ταξινόμηση ευνοούν τα μεγάλα πορτοφόλια και ουσιαστικά δεν προσφέρουν κάτι στο περιβάλλον αν υποθέσουμε πως ελάχιστοι μπαίνουν στην διαδικασία να βάλουν στην πρίζα το αυτοκίνητο τους για να έχουν 30-50 χιλιόμετρα ηλεκτροκίνησης. Αλλά και γιατί να το βάλουν στην πρίζα αν το καύσιμο το πληρώνει η εταιρία;
Ταυτόχρονα, η τιμή πώλησης είναι ιδιαίτερα υψηλή, ενώ αν ληφθεί υπόψη πως σε κάθε έτος η μπαταρία πέφτει 1-3% μειώνεται το όφελος χρήσης και αυξάνεται αυτό της συντήρησης. Κάτι που αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό μίας μεσοβέζικης λύσης που έχει νόημα μόνο όσο υπάρχουν τα φοροαπαλλακτικά μέτρα. Για αυτό και όσο καλύτερα θα γίνονται τα BEV, τόσο τα PHEV θα πέφτουν σε ενδιαφέρον αφού το μόνο που τα σώζει είναι το άδικο κατά τη γνώμη μου φορολογικό που σε αυτή την περίπτωση δεν δικαιολογεί κανένα όφελος για το περιβάλλον.
