Nissan Juke 1.6 Hybrid [test drive]

Η Nissan μπορεί να έχει δώσει μεγάλη προσοχή στην ηλεκτροκίνηση, μπορεί να έχει εργαστεί σκληρά πάνω στην εξέλιξη των κινητήρων εσωτερικής καύσης, ωστόσο δείχνει ότι δεν έχει κανένα είδους «κόλλημα» με τα παραπάνω. Δε διατάζει λοιπόν να φέρει στο προσκήνιο ένα φουλ υβριδικό σύστημα, την αποτελεσματικότητα του οποίου έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε μέσω του Juke Hybrid.

Αν για την παγκόσμια αυτοκίνηση το Qashqai αποτελεί τον απόλυτο προάγγελο των SUV, το Nissan Juke είναι σίγουρα ο πρωτοπόρος στα μικρά crossover κουπέ περιβολή. Ως ένα από τα πιο σπουδαία αστικά μοντέλα της γκάμας λοιπόν, δεν θα μπορούσε να μείνει με την αποκλειστική παρουσία του 1.000άρη DiG-T για αρκετό καιρό. Υποδέχτηκε λοιπόν ένα ολοκληρωμένο υβριδικό σύστημα που αναβαθμίζει απόλυτα την παρουσία του ιαπωνικού μικρού SUV.

To εξηλεκτρισμένο Juke λοιπόν, δεν άλλαξε αισθητικά και δεν είχε και κάποιον ιδιαίτερο λόγο για να το πράξει, όντας μία φρέσκια σπορ παρουσία με δυναμικό design και κόμπακτ φιλοσοφία που αποτυπώνεται πλήρως στα μόλις 4,21 μέτρα μήκους του μικρού SUV. Οι μικροεπεμβάσεις για χάρη του καλύτερου αεροδυναμικού συντελεστή δύσκολα γίνονται αντιληπτές (με εξαίρεση τις ζάντες αλουμινίου) και συντελούν και αυτές στη γενικότερη φιλοσοφία της οικονομίας στη χρήση. Αντίστοιχα και στο εσωτερικό, οι λιγοστές αλλαγές έχουν να κάνουν με την αναλογική ένδειξη της ανάκτησης ενέργειας στον πίνακα οργάνων, (αντικατέστησε το στροφόμετρο) με την οθόνη multimedia 7 ιντσών να συμπληρώνει το σύγχρονο αισθητικό πακέτο.

Οι αεραγωγοί, τα μονοκόμματα καθίσματα, ακόμα και η θέση οδήγησης, συνθέτουν ένα δυναμικό σύνολο που παραπέμπει στο νεανικό κοινό και απέχει πολύ από το να σε κάνει να βαρεθείς ή να το χαρακτηρίσεις ουδέτερο. Άλλωστε, το Juke έχει τέτοια κληρονομιά που δεν θα μπορούσε παρά να συνεχίσει το ριζοσπαστικό του χαρακτήρα από άκρη σε άκρη.

Στην περίπτωση του Juke Hybrid λοιπόν, η πρωτοπορία έχει να κάνει ξεκάθαρα με το κινητήριο σύνολο και όχι τόσο με την εμφάνιση ή τους χώρους. Αυτοί εξάλλου δεν αποτελούσαν ποτέ προτεραιότητα, πόσω μάλλον τώρα που το πορτμπαγκαζ στερείται 68 λίτρων (364 στο σύνολο), με την επιπλέον μπαταρία να έχει «κόψει» μερικό από το ύψος του χώρου αποσκευών.   

Φωτογραφίες: Νίκος Μαρινόπουλος

Το επίκεντρο στο Juke της δοκιμής μας δεν είναι άλλο από το υβριδικό σύστημα, το οποίο αποτελείται από έναν ατμοσφαιρικό βενζινοκινητήρα 1.600 κ.εκ. με απόδοση 94 ίππων και 148 Nm, έναν ηλεκτροκινητήρα 49 ίππων και 205 Nm ροπή και έναν μικρό ηλεκτροκινητήρα 20 ίππων που παίζει το ρόλο της μίζας/γεννήτριας. Το Juke λοιπόν ξεκινά ως ηλεκτρικό και, σε ταχύτητες μέχρι 55 χλμ./ώρα, μπορεί να κινηθεί μονάχα με ηλεκτρική ενέργεια εφόσον η μπαταρία χωρητικότητας 1,2 kWh έχει την απαιτούμενη ενέργεια. Σε αυτό βοηθά η έξυπνη ανάκτηση και με το φρενάρισμα με πατημένο το e-pedal, λειτουργία που βοηθά αρκετά μέσα στην πόλη, δεν ακινητοποιεί όμως πλήρως το Juke.

Οι δύο κινητήρες μπορούν να λειτουργούν είτε μεμονωμένα, είτε συνδυαστικά, κάτι που συμβαίνει σε κάθε απότομη βύθιση του πεντάλ του γκαζιού. Εκεί η συνδυαστική ισχύς των 143 ίππων κάνει αισθητή την παρουσίας της (0-100 χλμ./ώρα σε 10,1 δευτερόλεπτα), όπως και η ελαφρά τραχιά λειτουργία του βενζινοκινητήρα. Βλέπετε, κακομαθαίνεις με την αθόρυβη λειτουργία στις χαμηλές ταχύτητες και ακόμη και το παραμικρό γρύλισμα (κυρίως στο Dynamic) σε ξυπνάει από την ηρεμία και τη χαρά των 5,8 λίτρων/100 χλμ.

Ακόμη και χωρίς «τσιγγουνιές» στο δρόμο, η μεικτή κατανάλωση βενζίνης είναι σχεδόν αδύνατο να ξεπεράσει τα 6,2 λίτρα/100 χλμ., γεγονός που αποτελεί το σπουδαιότερο παράσημο του υβριδικού συστήματος της Nissan. Ένα ακόμη λιθαράκι στο όλο πακέτο προσθέτει το αυτόματο κιβώτιο, βγαλμένο από τη φιλοσοφία της F1. Αυτό εμπλέκει τους δύο ηλεκτροκινητήρες στη λειτουργία του και διαθέτει 6 σχέσεις (4 για τον θερμικό κινητήρα και 2 για τον ηλεκτρικό), ενώ η όπισθεν γίνεται αποκλειστικά με τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας. Το αποτέλεσμα πάντως είναι λιγότερο πολύπλοκο και απολαυστικό στην οδήγηση, χωρίς καθυστέρηση στις αλλαγές και με μεγάλη ευκολία και οικονομία όπως φαίνεται στην πράξη.

Γενικότερα το ιαπωνικό μικρό είναι ένα ευκολοδήγητο SUV, με την υβριδική του εκδοχή να το έχει κάνει πιο σφιχτό (100 κιλά βαρύτερο στα 1.362 κιλά), περισσότερο σε σημείο που να το χαρακτηρίσεις σπορτίφ και λιγότερο δύσκολο ή δυσάρεστο στην πόλη. Η διάταξη (MacPherson εμπρός, ημιάκαμπτος πίσω) κάνει τη ζωή των επιβατών σχετικά άνετη, με τις όποιες ενστάσεις να έχουν να κάνουν είτε με την απόσβεση σε κάποιο απότομο «σαμαράκι» ή λακκούβα.

Over all θα χαρακτηρίζαμε ιδανική την προσθήκη του φουλ υβριδικού Juke. Είναι ξεκάθαρα πιο οικονομικό και πιο σβέλτο, με το σχετικά πολύπλοκο σύστημα να κάνει εξαιρετική δουλειά. Κατά τα άλλα παραμένει ένα συμπαγές SUV, με ιδιαίτερη εμφάνιση και νεανικό χαρακτήρα, ενώ σε αστικές συνθήκες αποτελεί ένα ευκολοδήγητο εργαλείο ευελιξίας στο δρόμο και στο παρκάρισμα. Το θέμα είναι πως -όπως και ο ανταγωνισμός- θα πρέπει κάποιος να ξεπεράσει το όριο των 30.000 ευρώ αν θέλει να το κάνει δικό του, γεγονός ωστόσο που τείνει γίνει κανόνας στην αγορά ενός νέου μοντέλου και όχι η εξαίρεση.

Περισσότερες δοκιμές μοντέλων NISSAN