Το Grand Prix του Miami δεν άφησε καμία αμφιβολία: η Ferrari περνά περίοδο έντονης πίεσης, όχι μόνο τεχνικά αλλά και οργανωτικά, καθώς τόσο οι επιδόσεις της SF-25 όσο και οι εσωτερικές ισορροπίες μεταξύ των οδηγών έφεραν στο προσκήνιο τις αδυναμίες της Scuderia.
Η απόδοση του μονοθεσίου στις αργές στροφές —παραδοσιακό πλεονέκτημα της Ferrari— ήταν για άλλη μια φορά απογοητευτική. Σε μια πίστα με χαρακτηριστικά που απαιτούν μηχανική πρόσφυση και σταθερότητα στην είσοδο των στροφών, η SF-25 αποδείχθηκε νευρική και ευάλωτη, κυρίως στην έξοδο των πιο τεχνικών τμημάτων.
Οι ρυθμίσεις της ανάρτησης και η ισορροπία μεταξύ εμπρός και πίσω μέρους δεν απέδωσαν, ενώ και η αεροδυναμική διάταξη δεν κατάφερε να αντισταθμίσει την απώλεια μηχανικής πρόσφυσης.
Την ίδια στιγμή, η Ferrari αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει και έντονη εσωτερική ένταση. Η απόφαση της ομάδας να αλλάξει τη σειρά μεταξύ Charles Leclerc και Lewis Hamilton κατά τη διάρκεια του αγώνα —και στη συνέχεια να τους επιστρέψει στις αρχικές τους θέσεις— προκάλεσε ανοιχτή δυσαρέσκεια και από τους δύο.
Ο Leclerc θεώρησε ότι η αλλαγή δεν είχε ουσιαστικό νόημα και τον έθεσε σε μειονεκτική θέση απέναντι στον Carlos Sainz, ο οποίος πλησίαζε με τη Williams. Ο Hamilton, από την άλλη, δεν έκρυψε την αγανάκτησή του για την καθυστέρηση στην εκτέλεση της εντολής, χαρακτηρίζοντας την απόφαση ως «κακή ομαδική δουλειά» και ειρωνευόμενος τον ρυθμό λήψης αποφάσεων από το pitwall λέγοντας χαρακτηριστικά: «Πάρτε και ένα τσάι όσο περιμένετε».
Ο Frederic Vasseur υπερασπίστηκε τις αποφάσεις της ομάδας, επισημαίνοντας ότι «προτεραιότητα έχει πάντα η Ferrari» και πως η αλλαγή θέσεων βασίστηκε στην πολιτική της ομάδας να δοκιμάζει εάν το μονοθέσιο που βρίσκεται πίσω είναι πραγματικά ταχύτερο ή απλώς επωφελείται από το DRS.
Αν και αναγνώρισε τη δυσκολία των οδηγών να δεχθούν τέτοιες αποφάσεις εν ώρα αγώνα, υποστήριξε ότι η στρατηγική της ομάδας ήταν τεκμηριωμένη, παρά τις καθυστερήσεις. Υπογράμμισε επίσης ότι η καθυστέρηση στην επικοινωνία που μεταδίδει η τηλεοπτική κάλυψη δεν αντικατοπτρίζει πλήρως τη ροή των συζητήσεων μεταξύ οδηγών και pitwall.
Ωστόσο, η εικόνα προς τα έξω ήταν διαφορετική. Η Ferrari έδειξε να σπαταλά πολύτιμο χρόνο και να εμπλέκεται σε εσωτερική σύγκρουση για θέσεις που βρίσκονταν μακριά από το βάθρο. Ενδεικτικό είναι πως στο κυρίως σκέλος του αγώνα, η Scuderia έδωσε μάχη όχι με τη Red Bull ή τη McLaren, αλλά με τη Williams και τον νεαρό Andrea Kimi Antonelli της Mercedes.
Ο Hamilton τερμάτισε τρίτος στο sprint, αλλά στον αγώνα βρέθηκε σε μάχη για την έκτη θέση, την οποία δεν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει. Η τελική κατάταξη και για τους δύο οδηγούς ήταν αποκαρδιωτική, δεδομένων των φιλοδοξιών της ομάδας και της εμπειρίας των πιλότων της. Η συνεχής απώλεια βαθμών από πιο οργανωμένες ομάδες αρχίζει να μετατρέπεται σε τάση, με τη Ferrari να φαίνεται αδύναμη σε τακτική και αγωνιστικό ρυθμό.
Με τον επόμενο αγώνα να διεξάγεται στην Ίμολα, εντός έδρας για τη Scuderia, η πίεση αυξάνεται. Η ομάδα έχει ανακοινώσει αεροδυναμικές αναβαθμίσεις, αλλά αν δεν συνοδευτούν από αλλαγές στη λειτουργία της ομάδας και στην εσωτερική συνεννόηση, δύσκολα θα ανατραπεί η κατεύθυνση στην οποία βαδίζει η φετινή σεζόν.
