Kia Pro_Ceed 1.4 D [test drive]

Κατά πόσο μπορεί να ταιριάξει ένα δυναμικό, σπορτίφ αμάξωμα με έναν οικονομικό κινητήρα diesel 1.4 λίτρων; Την απάντηση έρχεται να μας δώσει η Kia, που τόλμησε να το πραγματοποιήσει.

Αντικειμενικά, το άκουσμα και μόνο ενός τέτοιου κινητήρα, απόδοσης κάτω των 100 ίππων σε ένα σπορτίφ σύνολο, είναι λογικό να ξενίζει. Πόσο μάλλον όταν αντικρίζει κανείς τη σιλουέτα του Pro_Cee’d, ενός από τα ομορφότερα και πιο προχωρημένα σχεδιαστικά τρίθυρα hatchback της αγοράς. Ας είναι όμως. Όσοι θέλουν επιδόσεις, στη γκάμα του συγκεκριμένου μπορούν να βρουν και άλλες εκδόσεις, αρχής γενομένης του GT, των 204 ίππων. Στην προκειμένη περίπτωση η Kia αποφάσισε να απευθυνθεί στους μη έχοντες, αυτούς που υπολογίζουν το κόστος χρήσης, δεν θέλουν όμως να κάνουν συμβιβασμούς στο μέγεθος και την εμφάνιση.

Ανοίγοντας τη μεγάλων διαστάσεων πόρτα, εύκολα περνά κανείς στη θέση του οδηγού. Το εσωτερικό είναι γνώριμο από τη πεντάθυρη έκδοση του Cee’d και δεν διαφοροποιείται σε ουσιαστικά σημεία. Η πρώτη, θετική, εικόνα έρχεται από το ταμπλό και συγκεκριμένα από τα χρησιμοποιούμενα υλικά. Μαλακά στην υφή, ποιοτικά και με καλή συναρμογή, δεν αφήνουν περιθώρια για σχολιασμό. Η δεύτερη έχει να κάνει με την εργονομία. Τα πάντα είναι εύκολα στο χειρισμό τους και δεν απαιτούν από τον οδηγό ιδιαίτερη εξοικείωση, ούτε και αποσπούν την προσοχή του. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στο τιμόνι για να το καταλάβει.

Θέσεις για μικροαντικείμενα υπάρχουν αρκετές. Και για μεγάλα όμως αντικείμενα, το πορτ μπαγκαζ των 380 λίτρων, με το χωροταξικά προσεγμένο σχεδιασμό, θα ικανοποιήσει απόλυτα. Ικανοποιητικός είναι και ο χώρος για τους πίσω επιβάτες, αφού χάρη στο αυξημένο μεταξόνιο των 2.650 χλστ. έχουν αρκετό αέρα για τα πόδια τους. Η ορατότητα ίσως να τους προβληματίσει λίγο, όπως και η διαδικασία εισόδου-εξόδου. Δεν μπορούμε όμως να τα έχουμε όλα…

Αναφορικά με την ορατότητα, το ίδιο ισχύει και για τον οδηγό, όταν κοιτάει πίσω. Τα φαρδιά C-pillar και το μικροκαμωμένο πίσω παρμπρίζ δεν βοηθούν ιδιαίτερα. Μέχρι εκεί όμως. Καθισμένος σε ένα άνετο και με ικανοποιητική πλευρική στήριξη κάθισμα, ο οδηγός δεν θα βρει πολλά άλλα μεμπτά. Αφού ρυθμίσει εύκολα τη θέση και το τιμόνι στα μέτρα του, δεν θα δυσκολευτεί να νιώσει ένα με το αυτοκίνητο.

Από την πρώτη στιγμή σε κερδίζει ο ραφιναρισμένος χαρακτήρας του και η ποιότητα κύλισης. Αρχής γενομένης από τον κινητήρα, είναι αρκετά αθόρυβος και πολιτισμένος στη λειτουργία του, ακόμα και αν τον φέρει κανείς στα όρια, στην περιοχή του κόκκινου. Αντίστοιχα οι αναρτήσεις είναι λίγο πιο σφιχτές, για να προσδίδουν μία πιο σπορτίφ χροιά, διατηρώντας όμως την άνεση κατά την οδήγηση. Οι περισσότερες ανωμαλίες του οδοστρώματος απορροφώνται ικανοποιητικά, ενώ οι κλίσεις στις στροφές δεν γίνονται ιδιαίτερα αισθητές, αναδεικνύοντας το δεμένο σύνολο.

Το τιμόνι, με 2,9 στροφές, είναι ουδέτερο σε αίσθηση και ταιριάζει περισσότερο στη λογική του κινητήρα, παρά σε αυτή του πλαισίου. Και μια που αναφερθήκαμε στον κινητήρα, ήρθε η ώρα να εξετάσουμε κατά πόσο το «πείραμα» είναι επιτυχές. Σε ο,τι αφορά στη λειτουργία του, δύσκολα θα μείνει κανείς παραπονεμένος. Από τις περίπου 1.700 σ.α.λ. και μέχρι το πάνω άκρο του στροφομέτρου διατηρεί ένα σταθερό εύρος απόδοσης. Τα 220 Nm είναι αρκετά για να νιώσει κανείς ένα κάποιο τράβηγμα κατά τις επιταχύνσεις εν κινήσει, οι 90 όμως ίπποι του συνόλου, στο τέλος της μέρας, δεν είναι αρκετοί για να φέρουν το χαμόγελο στα χείλη του ιδιοκτήτη του.

Τα νούμερα, στην προκειμένη περίπτωση, είναι αμείλικτα. 13,5 δλ. για τα πρώτα 100 χλμ./ώρα από στάση και τελική ταχύτητα 170 χλμ./ώρα. Βάζοντας τώρα στην εξίσωση τα 1.365 κιλά του αυτοκινήτου και την καθόλα στιβαρή κατασκευή του, που διψάει να διαχειριστεί περισσότερη ισχύ, το αποτέλεσμα θα ικανοποιήσει μόνο όσους δεν έχουν αυξημένες απαιτήσεις. Όπως επίσης και αυτούς που εν γνώσει τους επέλεξαν τη δεδομένη έκδοση για να διατηρούν μία ρεαλιστική μέση κατανάλωση στα έξι και κάτι λίτρα.

Ένα θετικό έρχεται μεν από το πολύ καλό σε αίσθηση και με σωστή κλιμάκωση εξάρι κιβώτιο, από μόνο του όμως αυτό δεν φτάνει. Καταλήγοντας, λοιπόν, το μικρό Pro_Cee’d είναι μία αξιοπρεπής προσπάθεια, που σίγουρα κρατά ψηλά τον πήχη στα επιμέρους σημεία, με Αχίλλειο πτέρνα όμως το κομμάτι των επιδόσεων. Εάν αυτό δεν αποτελεί την πρώτη σας προτεραιότητα και, αντιστοίχως, αποζητάτε οικονομία (στη χρήση, αλλά και στην κτήση), ενώ εκτιμάτε και τα 7 χρόνια εγγύηση, τότε το συγκεκριμένο αποτελεί μία πρώτης τάξεως επιλογή. Φυσικά, υπάρχει και το κορυφαίο Pro_Cee’d GT.