Πράσινα πιστοποιητικά, αγορές δικαιωμάτων ρύπων, χρηματιστήρια και πράσινα άλογα. Κάτι μου θυμίζει αυτό το παραμύθι
Τα ιστορικά γεγονότα τα ταξινομούμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες: όσα συνέβησαν πριν από τη γέννηση του Ιησού και όσα συνέβησαν μετά. Αντίστοιχης σημασίας μου φαίνεται ότι είναι και το dieselgate, ασχέτως αν προσωπικά μου φαίνεται ως πολύ τέλεια αφορμή (για να είναι αληθινή, όπως τουλάχιστον περιγράφεται) για να κατευθύνουμε το αγοραστικό κοινό προς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τις τεράστιες επενδύσεις που σε διαφορετική περίπτωση κανείς δεν θα δικαιολογούσε.
Δεν είναι της παρούσης, οπότε ας πάμε στην FCA, η οποία συμφώνησε με την Tesla να ενώσουν τους στόλους τους, ώστε η πρώτη να γλιτώσει υπέρογκα πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η δεύτερη να γεμίσει με μετρητά τα ταμεία της.
Θεωρώ, ότι όταν θεσπίζονται κάποιοι κανονισμοί για τον περιορισμό των εκπομπών ρύπων, θα πρέπει οι εταιρείες να βρίσκουν τον τρόπο να παράγουν λιγότερο ρυπογόνα οχήματα. Και αυτό θα πρέπει να ελέγχεται από τις αρμόδιες αρχές. Μου φαίνεται ως αστεία η παραπάνω συμφωνία, αν και γνωρίζω ότι δεν πρόκειται κανείς να την εμποδίσει.
Από που κι ως που θα προσμετρώνται οι εκπομπές των Fiat κτλ με εκείνες των Tesla για να βγει ο μέσος όρος εκπομπών της γκάμας; Οι δύο εταιρείες δεν έχουν ανταλλάξει μετοχές, δεν έχουν τίποτα το κοινό από πλευράς συνεργασίας, δεν έχουν κοινά σημεία πώλησης. Την ίδια πρακτική βέβαια ακολουθεί σχεδόν το σύνολο του κλάδου, δεν είναι ότι μου φταίνε οι δύο συγκεκριμένες εταιρείες.
Οι κανονισμοί πρέπει να είναι λογικοί και πρέπει να τηρούνται. Αλλιώς δεν έχουν νόημα ύπαρξης. Μου θύμισε αυτή η ιστορία τα συγχωροχάρτια που εξέδιδε, έναντι αμοιβής βέβαια, ο Πάπας τον μεσαίωνα. Δεν πρέπει να αμαρτάνετε χριστιανοί, αλλά εάν το κάνετε, πληρώστε την εκκλησία (αρμόδια αρχή για θέματα πίστης) για να σώσετε την ψυχή σας (τα κέρδη των σύγχρονων εταιρειών).
Είναι το ίδιο με το τέλος για τις πλαστικές σακούλες. Εάν πράγματι θέλαμε το καλύτερο για το περιβάλλον, τότε θα υποχρεώναμε διά νόμου τις επιχειρήσεις να είχαν μόνο χάρτινες σακούλες. Αυτό το ανέκδοτο, πληρώνεις κάποιο αντίτιμο για να πάρεις νάυλον σακούλα, δεν καταλαβαίνω με ποιον τρόπο προστατεύει το περιβάλλον.
Κι αν κάποιος πιστεύει ότι τα χρήματα που συγκεντρώνονται από το τέλος αυτό ή από την αγοραπωλησία των λεγόμενων «πράσινων» πιστοποιητικών, δαπανώνται υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, ένα έχω μόνο να του πω: πουλάμε συγχωροχάρτια με έκπτωση, δεχόμαστε όλες τις πιστωτικές και είμαστε ανοιχτά και τις Κυριακές.
