Πριν από μερικά χρόνια μία πεντάστερη διάκριση ακουγόταν σαν ένα σημαντικό νέο, ισχύει κάτι τέτοιο και σήμερα;
Ότι επιφυλάξεις και αν διατηρείς απέναντι σε αξιολογήσεις ανεξάρτητων φορέων, σε μετρήσεις των κατασκευαστών και σε ενεργειακές ή ποιοτικές πιστοποιήσεις όπως οι ετικέτες των ελαστικών, πάντοτε τα σχετικά πορίσματα θα επηρεάζουν μία σημαντική μερίδα καταναλωτών.
Για παράδειγμα, πριν από περίπου μία δεκαετία ο ανεξάρτητος οργανισμός Euro NCAP κάθε φορά που απέδιδε την κορυφαία πεντάστερη διάκριση για ένα μοντέλο αποτελούσε μία ξεχωριστή είδηση (και στα σίγουρα μία καλή προβολή). Σταδιακά, τα αυτοκίνητα άρχισαν να καλύπτουν τα τρωτά σημεία τους, να γίνονται ασφαλέστερα και να κατακτούν με μεγαλύτερη ευκολία τα πολυπόθητα πέντε αστέρια.
Έτσι, με την πεντάστερη ετικέτα συναντάς πλέον και σε αυτοκίνητα με κόστος κάτω από 10 χιλιάρικα όπως είναι το Skoda Citigo (και φυσικά τα αδερφά Seat Mii και VW up!), μέχρι και το μικρό ηλεκτροκίνητο Renault Zoe έχει πέντε αστέρια. Αυτό όμως που έχει αλλάξει από πέρυσι είναι τα αυστηρότερα κριτήρια (συμπεριλαμβανομένων της προστασίας παιδιών και πεζών) και η ποιότητα των αστεριών.
Για παράδειγμα, ένα πεντάστερο σημερινό αυτοκίνητο είναι πολύ πιο ασφαλέστερο από ένα πενταετίας και ας έχουν παραπλήσια βαθμολογία στα σημεία. Με άλλα λόγια αν το πεντάστερο του 2008 περνούσε σήμερα τα τεστ του Euro NCAP το πιο πιθανό θα ήταν να αξιολογηθεί με δύο ή τρία αστέρια.
Οπότε μία σωστή σύγκριση ανάμεσα σε δύο μοντέλα θα ήταν η αξιολόγηση μέσα στην ίδια χρονιά καθώς τα στάνταρ αλλάζουν συνεχώς πιέζοντας τους κατασκευαστές να εισάγουν νέες τεχνολογίες για ασφαλέστερα αυτοκίνητα (όχι μόνο σε ότι αφορά στη παθητική π.χ. αερόσακος πεζού αλλά και στην ενεργητική ασφάλεια π.χ. ESP που «παίρνει και ανάποδο τιμόνι») ακόμη και αν αυτό που τους νοιάζει περισσότερο είναι η υψηλότερη δυνατή βαθμολογία.
