Η Ευρώπη ασκεί όλο και μεγαλύτερη πίεση στους κατασκευαστές πιέζοντας τους να φτιάχνουν όλο και περισσότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Ποιος θα αγοράσει όμως όλα αυτά;
Αυτή την περίοδο η αυτοκινητοβιομηχανία διανύει μία πολύ κρίσιμη φάση υπό την πίεση της Ε.Ε. που προβλέπει την μείωση των εκπομπών CO2 ανά στόλο κατασκευαστή στο μέσο όρο των 95 γρ./χλμ. έως το 2021. Η Ε.Ε. όμως δεν σταματά εκεί. Έχει ήδη εισηγηθεί την μείωση του μέσου όρου κατά 20% (αντί για 15% που είχε αρχικά συσταθεί) έως το 2025 και κατά 45% (αντί για 30%) έως το 2030 με το νομοσχέδιο να κατατίθεται προς προκαταρκτική ψήφιση τον επόμενο μήνα στον Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Κατά την άποψη μου αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση για την προστασία του περιβάλλοντος (αν και εδώ σηκώνει πολύ συζήτηση το θέμα) με την Ε.Ε. να έχει ως στόχο την μείωση των επιπέδων CO2 τουλάχιστον 40% έως το 2030 και σε σχέση με εκείνα του 1990. Ωστόσο η πίεση που ασκεί η Ε.Ε. θεωρώ πως είναι υπέρμετρη διότι η τεχνολογία των μπαταριών δεν θα παρουσιάσει μεγάλη εξέλιξη. Ακόμη οι ειδικοί δεν έχουν ρίξει στην αγορά τις solid state που εμφανίζουν μεγάλα θέματα στην διακύμανση της θερμοκρασίας της λειτουργίας τους. Και όσα ηλεκτρικά έχουμε δει έως τώρα το σίγουρο είναι πως δεν απευθύνονται στον απλό κοσμάκη. Όσο για τις βελτιωμένες αυτονομίες, μην ξεγελιέστε, αυτές οφείλονται όπως έχουμε γράψει στις μεγαλύτερες μπαταρίες. Όπως στην Mercedes EQC των 80 kWh με τις μπαταρίες βάρους 650 κιλών και του Audi E-Tron των 95 kWh στα 700 κιλά!
Πριν από χρόνια υπήρξε μεγάλη πίεση στους κατασκευαστές για να μειώσουν τους ρύπους στους diesel. Και όπως είδαμε αυτή η πίεση οδήγησε στο περιβόητο dieselgate και τους ειδικούς να αναζητούν παραθυράκια και αδυναμίες στον κύκλο NEDC προχωρώντας ταυτόχρονα σε τσαχπινιές και πειράγματα των λογισμικών διαχείρισης των καταλυτικών συστημάτων. Επίσης δεν θα πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός πως μετά από χρόνια μείωσης των εκπομπών CO2 στην Ευρώπη έχει παρατηρηθεί μία σταδιακή αύξηση ως συνέπεια της μείωσης της πώλησης λιγότερων diesel.
Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως είναι λάθος ο τρόπος με τον οποίο προωθείται η ηλεκτροκίνηση. Μια τεχνολογία πρέπει να έρχεται ως φυσικό επακόλουθο εξέλιξης και ζήτησης από το αγοραστικό κοινό. Φυσικά και θα πρέπει να δημιουργηθεί μια τάση. Αλλά όχι με τόση πίεση. Δεν μπορεί κανείς να πιέσει τον Ευρωπαίο σώνει και καλά να αγοράσει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο α) αν δεν έχει τα χρήματα και β) αν δεν τον βολεύει για διάφορους λόγους. Στην Ευρώπη οι πωλήσεις των ηλεκτρικών και των plug-in υβριδικών (δεν μιλάμε για τα ήπια υβριδικά) έχουν αυξηθεί αλλά δεν ξεπερνούν όλα μαζί το 1,75%, σύμφωνα με το Automotive News. Στα καθαρά ηλεκτρικά μόνο με μπαταρία (BEV) αναλογεί μία αύξηση πωλήσεων 0,75% για το 2018.
Πρόσφατα ο CEO της VW προειδοποίησε πως το πλάνο για την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι πολύ αισιόδοξο και ακριβό αφού έως το 2025 προβλέπει την παραγωγή 80 EV και έως το 2030 πάνω από 300 υβριδοποιημένα μοντέλα Audi, Porsche, Skoda και Seat και φυσικά Volkswagen. Ο Herbert Diess λέει πως τελικά η επένδυση 20 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ηλεκτροκίνηση (που περιλαμβάνει και ένα πρόσφατα ανακοινώσιμο εργοστάσιο μόνο για ηλεκτρικά) και το κόστος θα είναι τελικά πολύ υψηλότερο και πρέπει να μπει φρένο στα έξοδα. Προφανώς το αφεντικό του γερμανικού ομίλου να προβλέπει πως το booming της ηλεκτροκίνησης δεν θα είναι τόσο μεγάλο και πως η απόσβεση θα πάρει πολύ περισσότερο για να γίνει…
Οι κατασκευαστές θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο να πουλούν τα ηλεκτρικά τους αυτοκίνητα ώστε να αποφύγουν τα πρόστιμα. Ακόμη και αν οι μπαταρίες δεν εξελιχθούν σύντομα, ακόμη και αν δεν φορτίζουν στο σπίτι σε κάνα δυο ώρες, δεν πρέπει να κάνουν κάτι μαγικό. Το πιο απλό που πρέπει να κάνουν είναι να μειώσουν την τιμή πώλησης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων ώστε αυτά να γίνουν πιο δελεαστικά. Και το πιο εύκολο είναι μέσα από τις περικοπές μισθών και χιλιάδων θέσεων εργασίας. Τέλος να ξεκαθαρίσω πως εμπαθής απέναντι στην ηλεκτροκίνηση δεν είμαι… απλά ρεαλιστής βάσει εκτιμήσεων και δεδομένων…
