Opel Corsa 1.2T vs Renault Clio 1.3 TCe [test drive]

Ακροβατώντας ανάμεσα στα συμβατικά supermini και στα hot hatch, οι δύο αυτές προτάσεις έρχονται για να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες και να χαρίσουν χαμόγελα στους χρήστες τους.

Από τη μία πλευρά έχουμε το Opel Corsa, ενώ από την άλλη το Renault Clio. Δύο μοντέλα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, έχουν το δικό τους σχεδιαστικό ύφος, βρίσκονται αναμφίβολα στην πρώτη γραμμή του ανταγωνισμού και, σαν επιστέγασμα -στις συγκεκριμένες εκδόσεις- μπορούν να δώσουν και μερικές στιγμές χαράς σε όποιον δεν τα βλέπει απλά σαν μέσα μετακίνησης.

Το τελευταίο, προφανώς, έχει να κάνει με τους κινητήρες που φέρουν. Εδώ δεν μιλάμε για καθαρόαιμα hot hatch, ούτε και θα δείτε στην ούγια λογότυπα τύπου RS και OPC. Με δύο μικρούς κινητήρες turbo, όμως, απόδοσης 130 ίππων, σε αυτή την κατηγορία μεγέθους και βάρους, αποδεικνύεται ότι μπορεί να ελπίζει κανείς σε κάτι ευχάριστα σβέλτο. Προτού όμως πάμε στα μοτέρ, ας αρχίσουμε από τα απλά, την εξωτερική εμφάνιση.

Τόσο το Corsa, όσο και το Clio, διαθέτουν μοντέρνο σχεδιασμό, φινέτσα και δυναμισμό. Η συγκυρία του να είναι και τα δύο πορτοκαλί, κάνει το συγκεκριμένο συγκριτικό πιθανά το πιο… «καροτένιο» που έχουμε ανεβάσει ποτέ! Πέρα όμως από τον όποιο αστεϊσμό, το ζωντανό, νεανικό χρώμα (και ειδικά η διχρωμία του Opel) τους πάει πολύ.

Η μάχη συνεχίζει αμφίρροπη και στο εσωτερικό. Και τα δύο διαθέτουν όμορφα σε αίσθηση και εργονομία τιμόνια, ευκρινείς οθόνες αφής στο κέντρο του ταμπλό και μία σχεδιαστική φιλοσοφία που δίνει ένα μοντέρνο και συνάμα ποιοτικό χαρακτήρα. Η κόκκινη ρίγα με τις μεταλλικές επιφάνειες του Corsa κερδίζει ένα πόντο από άποψης αισθητικής, το Clio όμως κερδίζει και αυτό με τη σειρά του ένα βαθμό καθώς τα  ποιοτικότερα πλαστικά του, συνολικά, δείχνουν ελαφρά καλύτερα.

Αναφορικά με τους πίνακες οργάνων, αυτός του Clio είναι σε μεγάλο βαθμό ψηφιακός, χωρίς όμως να αγγίζει τα επίπεδα των πλήρως ηλεκτρονικών πινάκων. Από θέσεις οδήγησης, πάντως και τα δύο προσφέρουν σχετικά άνετα καθίσματα, με ικανή πλευρική στήριξη (και μασάζ, αν επιλέξει κανείς το Corsa). Για τους πίσω επιβάτες ίσως να ξεχωρίζαμε το Clio, που προσφέρει το ίδιο εσωτερικό ύψος, λίγο μεγαλύτερο χώρο για τα πόδια αλλά, δυστυχώς, χειρότερα προσκέφαλα. Όσο για το διαμέρισμα των αποσκευών, το Renault έχει ξεκάθαρα το πάνω χέρι, λόγω μεγαλύτερης χωρητικότητας.

Περνώντας τώρα στα των κινητήρων, το μεν Corsa χρησιμοποιεί ένα τρικύλινδρο υπερτροφοδοτούμενο μοτέρ 1,2 λίτρων, ενώ το Clio ένα επίσης υπερτροφοδοτούμενο, αλλά τετρακύλινδρο, 1.3 λίτρων. Κοιτώντας τα νούμερα, η ισχύς είναι η ίδια ενώ οι διαφορά στη ροπή, ασήμαντη. Σαν αίσθηση όμως, μπορούμε να εντοπίσουμε αρκετές διαφορές.

Ξεκινώντας από το μηχανικό σύνολο του Corsa, δείχνει ιδιαίτερα πολιτισμένο και προσφέρει ικανοποιητική ροπή από χαμηλά. Δεν υπάρχουν κραδασμοί και θόρυβοι για να ενοχλήσουν τον οδηγό και τους επιβάτες. Η συμπεριφορά του, ως σύνολο, αλλάζει αισθητά, ανάλογα με το πρόγραμμα οδήγησης που θα επιλεγεί, Eco, Normal και Sport. Για να νιώσει πάντως κανείς τη δύναμη, θα πρέπει να κινηθεί σε σχετικά υψηλές στροφές.

Ο κινητήρας του Clio, με τη σειρά του, παραμένει και αυτός εξίσου πολιτισμένος, δείχνει όμως να “γεμίζει” πολύ πιο γρήγορα. Ροπάτος και αυτός από το ρελαντί, έχει ξεκάθαρα το πάνω χέρι στις χαμηλές και μέσες στροφές, σε ισχύ και ελαστικότητα. Ίσως μάλιστα να προσφέρει και μία οριακά καλύτερη απόκριση στο γκάζι του, αλλά αυτό είναι μάλλον λεπτομέρεια. Σε θέμα οικονομίας, τώρα, θα πούμε ότι υπάρχει ισοπαλία. Αμφότερα τα σύνολα δεν είναι τα πιο φειδωλά ενεργειακά της αγοράς, αλλά δεν το παρακάνουν κιόλας. Για όποιον μπορεί να ελέγξει το δεξί του πόδι, θα καταφέρει να κινηθεί με μία λογική κατανάλωση.

photos: nmarinopoulos

Σε, ό,τι αφορά τη μετάδοση της κίνησης, τα αυτοκίνητα συνδυάζονται με αυτόματα κιβώτια 8 σχέσεων για το Corsa και 7 για το Clio. Το πρώτο κερδίζει ελαφρά στην ποιότητα με την οποία πραγματοποιεί τις αλλαγές, ενώ το δεύτερο -διπλού συμπλέκτη- στο χρόνο που απαιτεί. Κάτι που μας άρεσε είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις είχαμε στη διάθεσή μας paddles για τη σειριακή αλλαγή των σχέσεων. Αυτά του Corsa, όμως ήταν σχετικά μικρά και κάπως έπρεπε να τεντωθούν τα δάκτυλα να τα φτάσουν, ενώ τα άλλα, του Clio, ήταν μεν λίγο πιο πρακτικά αλλά έδειχναν πιο φτηνά σε κατασκευή και αίσθηση στη λειτουργία τους.

Οι διαφορές συνεχίζουν και στην οδική συμπεριφορά. Το νέο πάτωμα CMP (ίδιο με αυτό του νέου Peugeot 208) και οι αναρτήσεις του Corsa δίνουν ένα πιο δεμένο σύνολο. Κάτι που πλησιάζει στα Γερμανικά, premium στάνταρ. Το Clio, από την άλλη, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί χαλαρό, έχει όμως αυτή τη σπορτίφ ελαφρότητα που χαρακτηρίζει τα καλά Renault. Ξεκινάει, επιταχύνει και στρίβει με πολύ μεγαλύτερη άνεση από ότι ο ανταγωνιστής του. Επίσης, δίνει και ελαφρά καλύτερο ήχο από την εξάτμισή του. 

Η έκδοση GS-Line του Corsa συνοδεύεται από κατάτι πιο σφιχτές αναρτήσεις, γεγονός που επηρεάζει την άνεση αλλά όχι τόσο. Οι περισσότερες ανωμαλίες του οδοστρώματος φιλτράρονται ικανοποιητικά, οπότε δεν θα ταλαιπωρήσει σε καμία περίπτωση στην καθημερινότητα. Όσο για το τιμόνι, ανάλογα με το οδηγικό mode που θα επιλέξει κανείς, αποκτά το κατάλληλο βάρος και αίσθηση, η οποία όμως υπολείπεται ελαφρά από αυτή που προσφέρει το τιμόνι του Clio.

Με τη σειρά του, το μοντέλο της Renault ισορροπεί και αυτό ανάμεσα στην άνεση και στην σπορ συμπεριφορά. Οι κλίσεις του είναι εξίσου μετρημένες και η συμπεριφορά του ουδέτερη έως λίγο πιο παιχνιδιάρικη από αυτή του ανταγωνιστή του. Σε κάθε περίπτωση γίνεται εμφανές ότι τα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου και αλλαγής της συμπεριφοράς των δύο αυτοκινήτων έρχονται όχι να σώσουν την κατάσταση αλλά να αποδώσουν μία υπεραξία σε ένα ήδη σοβαρό και ολοκληρωμένο υπόστρωμα. Και παρά τα ταμπουρά του Clio και τα δύο αυτοκίνητα στο φρενάρισμα είναι μια χαρά και ισάξια.

Εν κατακλείδι, μιλάμε για δύο προτάσεις που, απλά, έρχονται για να κάνουν μεγαλύτερο τον πονοκέφαλο του ποιο είναι το καλύτερο μικρομεσαίο μοντέλο, αυτή τη στιγμή. Το Corsa υπερτερεί ίσως λιγάκι σε εσωτερικό design, δέσιμο και ποιότητα κύλισης, ενώ το Clio σε χώρους και στην πιο απολαυστική οδική συμπεριφορά. Το που θα κλίνει ο καθένας, είναι υποκειμενικό. Το αντικειμενικό είναι ότι μιλάμε για δύο αυτοκίνητα από τα πιο ολοκληρωμένα της κατηγορίας, πιθανά στις καλύτερες εκδόσεις κινητήρων και εξοπλισμού (το Clio έχει πλουσιότερο που εν μέρει δικαιολογεί την διαφορά στην τιμή) που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς. Ό,τι και να επιλέξει, δεν μπορεί να κάνει λάθος.